Joni, Rhodé, Suzanne, Vera, Thijs, en Nils: 6 oude bekenden maken tegenwoordig dagelijks hun gang naar de Stichtse Vrije School. Zij zijn verspreid geraakt over klas 7B en 7D, en tijdens de schooldagen omringd door nieuwe klasgenoten uit de wijde omtrek van Zeist. Hoe is het leven daar? Een kringgesprek met niet helemaal genoeg koekjes in het houtlokaal.

 

Jullie zitten dit jaar in twee verschillende klassen. Hoe is het om zo weer s even bij elkaar te zitten met de van Tuyltjes onder elkaar?

• Wat je merkt is dat het niet vreemd is.
• Wij gaan best wel veel met elkaar om.
• Maar ik kan met iedereen uit mijn klas wel omgaan.
• Het is soms ook wel irritant, want je wil aan de ene kant met hun omgaan en aan de andere kant ook met hun.

Eind augustus hadden we de eerste schooldag, dat was op een dinsdag. Wat gebeurde er allemaal met jou op die dag?

• Ik was verbaasd hoeveel kauwgum er onder de tafels zit.
• Dat ik heel zenuwachtig was. Ik was de hele zomer al aan het stressen.
• Ik ben echt zo iemand die midden op de trap valt...
• Ik bleef eerst steeds met hem, maar toen gingen we naar anderen en toen ging het heel snel.
• Ik vond het niet erg en het viel heel erg mee.

 

Je hebt nu nieuwe klassenleraren, andere vakken, een ingewikkeld rooster en vaak ook best lange dagen. Wat vind je het meest opvallende verschil in vergelijking met vorig jaar?

• Dat ik nu op woensdag tot kwart over vier zit. Die dagen dat vind ik een verschil.
• Deze juf vind ik erg aardig.
• Dat je je spullen steeds moet meenemen zelf. Ik deed al een keer mijn spullen onder tafel in mijn vakje, dat ging een soort van automatisch, en toen vielen ze op de grond.
• Dat je voor elk vak een andere leraar hebt.
• Ik vind de vakken wel leuker.
• Toneel is echt superleuk, oriëntatie is leuk. Wiskunde is echt stom ik vind dat echt moeilijk.
• En waarom moeten we met een vulpen schrijven bij wiskunde?! Vroeger schreven we met een potlood.
• Het is allemaal nog wel een beetje basisschool-achtig.

 

Zijn er dingen op de Stichtse waar je nog niet echt aan gewend bent?

• Ja: te laat is meteen de volgende dag om 8 uur.
• De SO’s moeten bij elke leraar anders.
• Mijn agenda raak ik kwijt en dan weet ik het weer niet. Dat met die agenda werken vind ik heel erg.
• Koor en gym vond ik op de oude school wel leuker.

 

Wat is tot nu toe het meest bijzondere dat je op deze school hebt meegemaakt?

• Dat iedereen zo supergroot was dan voel je je echt zo’n kleutertje.
• Het schoolpleinproject: dat je het recht hebt om gewoon gereedschap vast te houden.
• Dat de hele school opeens een hele andere sfeer had doordat die ene persoon was doodgegaan. Dat vond ik echt bijzonder.
• Wij waren op de onderbouw een probleemklas. En ook altijd het zachtste zongen en allemaal straf kregen. Dat wij ineens niet meer de rotklas waren.

 

Wat zou je vanaf deze plek willen zeggen tegen de mensen op je oude school?

• Dat de Stichtse een aanrader is.
• Ga naar de Stichtse want dan heb je het eerste jaar geen euritmie!
• Geniet van je laatste jaar!
• Oh daar gaat de bel juf. Of mogen we van Hanneke wel wat later komen denk je?...

 

Een week later een soortgelijk kringgesprek, nu met een ruime hoeveelheid speculaasjes. En dit keer met de 14 Socratesjes: Marit, Siebe, Madelief, Tessa, Noa, Annemijn, Anne, Rosa, Julia, Lotte, Liza, Sterre, Veerle en Sanne. Zij zitten verspreid over klas 7A, C en D, en worden tegenwoordig ook omringd door klasgenoten uit allerlei windstreken. Hoe staat het met hun leven op de bovenbouw?

 

Jullie zitten dit jaar in drie verschillende klassen. Hoe is het om weer eens even bij elkaar te zitten met de Socratesklas?

• Ik vind ’t hartstikke leuk.
• Je ziet elkaar wel gewoon even lopen in de gangen maar niet dat je er nog heel veel dingen mee gaat doen.
• Je ziet ook wel dat iedereen een heel klein beetje is veranderd.
• In mijn nieuwe klas lijken veel leerlingen op oude klasgenoten.
• Ik vond de oude klas tot nu toe nog leuker.
• Ja, we hebben wel veel meegemaakt, dat we heel hecht zijn geworden.

 

Wat kun je je nog herinneren van de allereerste schoolweek in augustus, toen je net nieuw op school kwam?

• Dat weet ik nog heel goed, dat een achtste klasser zei: “Zó, die brugger is groot”!
• Nee bij mij andersom. Krijg ik weer een paddestoel en dan zit ik daar zogenaamd in. Dat soort dingen altijd.
• Ik vond ‘t spannend, maar ik had er veel zin in. Léuk spannend.
• De kennismaking was heel anders dan de eerste schooldag, dat weet ik ook nog.
• Eerst vond ik hun vreemd. Maar dan later zijn het toch de fijnste jongens van de klas.
• Bij koor [met vier zevende klassen tegelijk zingen, SvH]: in het begin zag je iedereen bij zijn eigen klas. Nu zit iedereen veel meer door elkaar heen.
• En dat komt ook door de handarbeidgroepen. Daardoor zit alles door elkaar, dan ken je iedereen heel snel hoor.
• Ik had de leraren heel anders verwacht ofzo. Ze leken zo streng en wij waren nog gewend aan allemaal dat zachte en die lieve stemmen van iedereen op de onderbouw. Nu vind ik ze wel aardig.
• Maar waarom hebben wij nu Arine niet meer? Ja, Arine is wel skills zeg maar. En ze lacht! Zo van: HHAA haha.

Zijn er dingen op de Stichtse waar je nog niet echt aan gewend bent?

• Ik vind het heel raar maar in de Grote Zaal daar is het altijd donker als de les begint. Dan doen ze de lichten aan en dat gaat eerst zoemen, en het wordt groen aan je handen, echt creepy, dat duurt wel drie of vier minuten. Vroeger als je binnenkwam dan waren de lichtjes al aan, het was lekker warm en er brandde een kaarsje. Dat was heel anders.
• Bij ons lokaal zitten er telkens wespen in de klas! En ook naast ons hebben ze er last van.
• Ik ben aan best veel nog niet gewend. Het is zó’n kleine school. Op die andere middelbare school waar ik eerst zat ben ik steeds verdwaald. Hier kan dat niet eens.
• Ja en het is fijn dat je bijna iedereen kent. Alles is ook gemengd enzo.

 

Wat is tot nu toe het meest bijzondere dat je op deze school hebt meegemaakt?

• Voor die ene actie hoe heette dat ook weer [Michaelsactiedag, SvH], toen hadden we afval geraapt en toen hadden we gewonnen met zeg maar drie taarten.
• En toen onder gym moesten we gaten graven in de grond en toen hadden we die leiding geraakt. Een congierge met een baardje werd best wel boos en hij wou ons naar conrector sturen enzo. Maar we konden er echt niets aan doen.
• Toen die jongen was overleden: heel de school was een soort van in rouw. Sommige leraren zag je huilen. Het was toen net alsof je hem zelf kende leek het wel.
• Maar toen jij zei dat het eigenlijk ook een ongeluk was, dat vond ik fijn dat je dat zei.

 

Wat zou je vanaf deze plek willen zeggen tegen de mensen op je oude school?

• Hoe gaat het met jullie? Ik zou wel willen weten hoe het nu is ofzo.
• Ik was even langs gegaan.
• Ik ook!
• Ik ook, ik kom daar nog heel vaak.
• Als ik erlangs loop met mijn hond dan zwaaien ze naar mij. Aan die kinderen zie je dat ze je missen.
• Onze oude juf zei tegen mij dat we nog een keer bij haar wat gaan drinken. Dat was een echte knuffeljuf. Zij heeft nu een hele moeilijke klas. Die maken veel lawaai en dan zegt ze: :”Dit is nog een rustig moment”. Maar wij waren ook wel heel leuk, de juffie zal ons wel missen.
• Wat ik wel fijn vind is dat je hier op school tegen elke leraar wel kunt zeggen: “Ik heb een probleem”. En dan gaan ze altijd even met je praten. Iedereen is hier ook heel aardig.
• Volgens mij is de bel allang gegaan.
• Maar nee joh we kunnen best nog even goed blijven zitten.
• Wat hebben we nu? Wiskunde weet je.

 

Susanne van Hoogstraten,

Leerkracht handvaardigheid, boekbinden, textiel, aardrijkskunde

SVS november 2016