Wanneer je als puber te maken krijgt met het verlies van een dierbare, zet dat je leven op z’n kop. In de eerste periode na een overlijden besef je nog maar nauwelijks wat er allemaal gebeurd is en leef je in een soort roes. Je bent er wel, maar toch ook weer niet. De mensen om je heen zijn begaan met je, dat is fijn maar ook ongemakkelijk. Al snel merk je dat het leven gewoon doorgaat, maar dat juist dat voor jou heel lastig is. Aan de ene kant wil je erover praten, maar aan de andere kant vind je het ook moeilijk om er zelf aandacht voor te vragen. Het kan heel eenzaam voelen als je je verdriet niet kunt delen op school. 

 

Daarom starten we herfst 2021 weer een Rouw Ondersteuningsgroep (ROG). Het kan fijn zijn om te merken dat er meer leeftijdsgenoten op school rondlopen met eenzelfde soort verdriet. Het kan je helpen om buiten het gezin in een vertrouwde omgeving als school samen te zijn met lotgenoten. De groep wordt geleid door twee docenten, Christa van Kan en Nadja Gijsen, die deskundig zijn op het gebied van rouw en verlies.

 

De groep wordt na een zorgvuldige intakeprocedure gestart en zal acht keer bij elkaar komen. Voorafgaande vindt er een avond plaats waarin we de ouders en/of verzorgers laten ervaren wat we in de groep zullen gaan doen. Aan het einde van de acht bijeenkomsten sluiten we af met een avond om de bevindingen te delen.

 

Wanneer je de behoefte voelt om aan deze groep deel te nemen, kun je contact opnemen met de zorgcoördinator Nadja Gijsen (n.gijsen@svszeist.nl). Je kunt je ook bij je mentor melden. Ook als je verlies al een tijd geleden is, kan het nu toch belangrijk voor je zijn.

 

     Rouwen is als

leven in twee werelden

in de ene doe je 

alsof alles in orde is

en in de andere

schreeuwt je hart

het in stilte

uit van pijn